Surrealistyczna animacja łącząca świat maszyn latających z królestwem flory i fauny. Pochłonięty walką pilot myśliwca traci swój cel i zalicza wielki upadek. Samolot wbija się w koronę drzewa. Tragedia, która zdaje się końcem, otwiera nowy etap historii. W miejscu katastrofy budzi się nowe życie, którego przeznaczeniem będzie rozwikłanie zagadki swego pochodzenia. Opowieść o pasji, jej korzeniach i o tym, co musimy stracić, by narodzić się na nowo.

A surreal animation combining the world of flying machines with the realm of flora and fauna. Absorbed in battle, a fighter pilot loses his target and suffers a big fall. The plane slams into the crown of a tree. The tragedy, which seems to be the end, opens a new stage of history. At the site of the crash, a new life awakens, whose destiny will be to unravel the mystery of its origin. A story about passion, its roots and what we must lose to be born again.

Jak zachować w życiu pion i odpowiedni poziom, gdy wszystko się wywraca? Jaką rolę odegrać w najtrudniejszej ze sztuk – sztuce życia? Niektóre z naszych codziennych postanowień zdają się pozostawać bez znaczenia, inne zaś – choć z pozoru niewinne – odbijają się później szerokim echem przez długie lata, w jednej chwili wywracając cały nasz świat do góry nogami. Krótka opowieść o człowieku, który znalazł się właśnie w najosobliwszym momencie tej sztuki balansowania, sztuki wyboru, sztuki życia. C’est la vie!

How do you stay upright and on the right level in life when everything is tipping over? What role to play in the most difficult of arts – the art of living? Some of our daily resolutions seem to remain meaningless, while others – although seemingly innocent – later reverberate for years, in an instant turning our entire world upside down. A short story about a man who found himself just at the most peculiar moment of this art of balancing, the art of choice, the art of life. C’est la vie!

Krótka opowieść, ale obejmująca ponad trzydzieści lat. Zmieniały się czasy, trendy, imprezy, narkotyki. Marcin Kot zalicza sukcesy i wpadki w branży narkotykowej, imprezuje, umyka policji, ląduje w więzieniu, podnosi się silniejszy. Jego tropem podąża Zygmunt Pies – niestrudzony, ambitny, ale trochę mało rozgarnięty policjant. Historia cały czas zatacza koło aż do momentu, kiedy Kot odkrywa, że świat zmienił się tak, że nie jest już w stanie w nim dłużej funkcjonować.

A short story, but covering over 30 years. Times, trends, parties, drugs – they’ve all been changing. Martin Cat sometimes succeeds, sometimes fails as a drug dealer. He enjoys parties, escapes the police, goes to prison, all that while becoming more resilient. Sigmund Dog – a tireless, ambitious, but not very clever policeman – constantly follows Cat’s footsteps. The story keeps coming full circle until Cat discovers that the world has changed so much that he is no longer able to live there.

Zdezelowana meblościanka jest symbolem monotonnego życia pewnego czterdziestolatka mieszkającego w szarym, brudnym popeerelowskim blokowisku. Gdy tuż po swoich urodzinach mężczyzna, przeżywając kryzys wieku średniego, postanawia odmienić swoją nudną i rutynową egzystencję, na drodze staje jego żona.

A decrepit piece of furniture is a symbol of the monotonous life of a certain forty-year-old man living in a gray, dirty post-communist area. When, just after his birthday, the man, experiencing a mid-life crisis, decides to change his boring and routine existence, his wife stands in the way.

Niewiele rzeczy tak uszczęśliwia jak wolny przedział w nocnym pociągu. Wtedy wiesz, że możesz spędzić całą noc tylko z własnymi myślami w przemijającym świetle neonów, które gwałtownie przeszywają ciemność. Rytmiczny stukot pomaga wejść w trans. Czas się rozpływa. Ciemność nocy zalewa przedział. Oby nikt się nie dosiadł.

Few things make you as happy as an empty compartment on a night train. That’s when you know you can spend the whole night with only your own thoughts in the passing light of neon lights that rapidly pierce the darkness. The rhythmic clatter helps you enter a trance. Time melts away. The darkness of the night floods the compartment. Let’s hope no one joins in.

Sny od zarania dziejów są inspiracją do rozważań na temat podświadomości oraz furtką do świata abstrakcyjnych obrazów, które tworzą się w oparciu o nasze myśli, uczucia i doświadczenia. W filmie autor podejmuje próbę zwizualizowania marzeń sennych bliskich osób.

Since the beginning of time, dreams have been an inspiration for reflection on the subconscious and a gateway to the world of abstract images that are formed based on our thoughts, feelings and experiences. In the film, the author attempts to visualize the dreams of the loved ones.

Bohaterką animacji jest modelka, aktorka, gwiazda filmów Andy’ego Warhola oraz jego partnerka, Edie Sedgwick. Jednak to nie związek z amerykańskim artystą stał się główną osią filmu, a relacja kobiety z toksycznym ojcem. Trudne dzieciństwo położyło się cieniem na jej dorosłym, przesiąkniętym alkoholem i narkotykami życiu. Bohaterowie wyglądają jak papierowe figurki lub kukiełki z teatru cieni, a ich cechy charakteru uosabiają pojawiające się w filmie zwierzęta, co czyni historię niezwykle uniwersalną. Nie tylko w przypadku znanych postaci czasami jest już za późno, by odwrócić los.

The protagonist of the animation is a model, actress, star of Andy Warhol’s films and his partner, Edie Sedgwick. However, it was not the relationship with the American artist that became the main focus of the film, but the woman’s relationship with her toxic father. A difficult childhood cast a shadow over her alcohol- and drugsoaked adult life. The characters look like paper figures or shadow theater puppets, and their personality traits are embodied by animals that appear in the film, making the story extremely universal. Sometimes it’s too late to turn things around, not only in the case of famous characters.